SO THE ADVENTURE BEGINS !

Buenas noches mis amigos ! 

Hier is dan mijn eerste blog vanuit het mooie Tenerife ! En ik bereid iedereen vast voor, ik schrijf net zoals ik praat; veel dus. 

Dia uno 

De eerste dag begon erg vroeg, sowieso het vroegste wat ik ooit op een zondag op heb gestaan. Toen begon het bij mij pas echt binnen te komen dat ik voor zo'n lange tijd weg zou gaan en dus kwamen de zenuwen al snel. Ik hou in het algemeen al erg van uitstellen en ook het afscheid nemen wou ik het liefst zo lang mogelijk uitstellen. Papa, mama, Manon & Edwin brachten mij weg en oh wat is het zwaar om doei te moeten zeggen. Maar ik had het al lang genoeg uitgesteld en als ik het langer zou doen zou ik mijn vlucht missen.. En vanaf het moment dat ik ze voor het laatst uitzwaaide en met mijn jank-face de security tegemoet ging begon het avontuur voor mij! Na 1000x mijn ticket te checken of ik echt richting de goeie gate ging, en een laatste stress-sigaret op het vliegveld betrad ik vol enthousiasme en angst het vliegtuig. 

De vlucht ging goed en toch had ik af en toe ook nog wel schik in mijn eentje. Ondanks mijn emotionele onstabiliteit kon ik toch nog wel lachen toen alle hoofden van de mensen voor mij door de turbulentie heen en weer schudde op het ritme van mijn muziek, PARTY. Of misschien laat het juist zien dat ik emotioneel niet helemaal stabiel was en schik in mijn eentje had. 

Eenmaal aangekomen op het zuidelijke vliegveld kwam ik er pas echt achter dat ik mijn vliegveld-gids Mama niet bij me had en ik nu niet zomaar iedereen achterna kon lopen. Maar ook hier kwam alles goed en na het gesjouw met mijn koffers en een hele gezellige lunch alleen ben ik in een taxi gestapt richting mijn stagebedrijf. Ik kreeg al snel door dat de taxi chauffeur niet veel behoefte had om te praten aangezien de muziek knoerhard stond en ik vond het allemaal wel prima. Toen hij later iemand belde en ik in het Spaans kon verstaan dat hij aan iemand anders vroeg waar ik precies heen moest besefte ik me dat hij gewoon geen zak Engels kon. 

Bij het hotel werd ik ontvangen als een gast en voordat ik het wist werd de deur open gehouden en stonden mijn koffers al op de stoep. Eenmaal aangekomen bij kamer 925 werd ik weer overspoeld (zoals altijd bij een hotel) door nieuwsgierigheid en kon ik niet wachten om de kamer te inspecteren. En wauw wat een paradijs ! Op dat moment zei ik ook letterlijk tegen mezelf: ik hoop dat ik geen kamergenoot heb want deze kamer wil ik lekker voor mezelf houden. Het grootste bed had ik mij dan ook al toegeëigend door Bello (levenslange trouwe knuffelhond) er op te zetten. Maar na een half uur (een half uur van paniek omdat ik zonder voedselvoorraad zat naast een zak zure wormpjes en een reep chocola) hoorde ik mensen aan de deur. Er kwam een meisje binnen en ik begon vanuit zenuwen en enthousiasme (en weer die emotionele onstabiliteit) een heel verhaal in het Nederlands tegen haar te praten. Gelukkig kunnen we allebei Engels want wat bleek, ze is Portugees en verstond helemaal niks van mij. Toen weer even dat ongemakkelijke momentje van 1 kus op de wang, 2 of toch maar 3?  

De dag verliep verder met een beetje bijpraten, genieten van een bad, brieven lezen die ik had gekregen en op tijd in bed want ik was gesloopt! 

Dia dos 

De tweede dag begon vrij vroeg aangezien dit onze Welcome's Day was. Hier verwachtte ik allemaal informatie over de gehele stage en ik was netjes in pak. Al snel bleek dat dit een meeting was om alle documenten te regelen en formulieren in te vullen zodat ze weten dat ik een inwoner ben op Tenerife. We kregen een lijst mee met waar we heen moesten om wat te regelen en ik welke volgorde. Dus na mezelf weer uit het apenpakje te hebben gehaald zijn we met de taxi naar het gemeentehuis van Playa de San Juan gegaan. Ook kwam ik er al snel achter dat zo'n beetje heel Nederland hier stage loopt en dat uit (tot nu toe) een groep van ongeveer 11 er maar 3 buitenlands zijn. 

Na een heel geregelte bij het gemeentehuis en de bank zijn we met de hele groep wezen lunchen vlak bij het strand. Het was zo warm dat we allemaal even besefte dat het nog maar februari is en dat het over een paar maanden nog erger zal zijn. Na een grote pot spaghetti alla carbonara en wat sangría zijn mijn roommate en ik samen verder op pad gegaan om boodschappen te doen. Aangezien het kraanwater hier niet te drinken is heb ik maar een 8 liter waterfles gehaald, alsof het niks is.Terug bij het hotel zijn we opzoek gegaan naar een appartement voor de volgende maanden en verder eigenlijk niet heel veel bijzonders. 

Dia tres 

Dat moment dat je zegt morgen kan ik lekker uitslapen en dan wakker worden om 8 uur. Maar dat maakt niet uit want het weer was heeeerlijk vandaag. En aangezien er niet veel op de planning stond omdat het hier een nationale feestdag is heb ik het grootste deel van de ochtend door gebracht op het balkon met muziek en een boek. Na de lunch kregen we nog een roommate erbij (surpriseee) nog een Nederlandse. Na het bijpraten zijn we naar het strand gegaan maar het water was nog erg koud dus had het maar bij pootje baden gehouden. 

Na een lekkere douche hebben we nog een tijd op het balkon gezeten en moest ik helaas nog wat aan school doen. Gelukkig maakt het uitzicht hier alles beter. 

Nu zit ik hier op mijn reuze bed de blog te typen terwijl mijn roommate dikke verhalen in het Portugees houd via Skype. Morgen staat Playa de las Americas op de planning en gaan we na al het regelen van documenten de stad verkennen ! Het hotel ligt erg afgelegen dus ik ben blij om morgen even wat winkels en toeristische plekjes te bezoeken ! Maaaar daar horen jullie de volgende keer meer over !

Dit waren mijn eerste drie dagen in Tenerife, en voor diegene die het tot het einde hebben gelezen : applaus. Jullie horen snel weer van mij !